Μέσα στο μετρό έστειλα στη φίλη μου μήνυμα.
Περίμενα δύο, τρία, πέντε λεπτά..
Την παίρνω τηλέφωνο.
- Έλα, πού είσαι? τη ρωτάω.
- Σπίτι μου.
- Τί?
- Δεν είχα κάρτα να σου απαντήσω.
- Καλά, ακόμα σπίτι είσαι?
- Ρε έχεις δει τί ώρα είναι?
- Ναι, παρά δέκα.
- Τί παρά δέκα Ελένη?
- 9.
- Να σου πω, το ότι άλλαξε η ώρα σου λέει κάτι?
- Μα και βέβαια, άλλαξα και το κινητό μου και... Το άλλαξα? Όχι δεν το άλλαξα.
- Χαχαχαχα. Και τώρα θα περιμένεις?
- Θα περιμένω.
Και περίμενα.
Την πρώτη μέρα για δουλειά. Τουλάχιστον δεν άργησα!
"Είμαι Πανόρμου, σε 2 λεπτά έφτασα", ξαναέστειλα.
Κατεβαίνω, είχαμε δώσει ραντεβού μόλις κατέβουμε από το μετρό να περιμένουμε στην πλατφόρμα.Περίμενα δύο, τρία, πέντε λεπτά..
Την παίρνω τηλέφωνο.
- Έλα, πού είσαι? τη ρωτάω.
- Σπίτι μου.
- Τί?
- Δεν είχα κάρτα να σου απαντήσω.
- Καλά, ακόμα σπίτι είσαι?
- Ρε έχεις δει τί ώρα είναι?
- Ναι, παρά δέκα.
- Τί παρά δέκα Ελένη?
- 9.
- Να σου πω, το ότι άλλαξε η ώρα σου λέει κάτι?
- Μα και βέβαια, άλλαξα και το κινητό μου και... Το άλλαξα? Όχι δεν το άλλαξα.
- Χαχαχαχα. Και τώρα θα περιμένεις?
- Θα περιμένω.
Και περίμενα.
Την πρώτη μέρα για δουλειά. Τουλάχιστον δεν άργησα!