Η καλή μέρα...

Από τις 8 το πρωί μέχρι τις 13:

# Αναβλήθηκε το πιστοποιητικού μου για άλλη μέρα.
# Το χρειαζόμουν επειγόντως εκείνη τη μέρα.
# Άργησα να φύγω.
# Έχασα το λεωφορείο.
# Πήρα το επόμενο. Το σταμάτησε η αστυνομία για 15'.
# Κατέβηκα σε λάθος στάση.
# Πήρα το μετρό προς την αντίθετη κατεύθυνση.
# Άργησα ακόμα πιο πολύ.
# Μου έπεσε το τσάι μου στο δρόμο και κόντεψα να το "φορέσει" κάποια.
# Πήρα λάθος λεωφορείο.
# Κατέβηκα σε ακόμα πιο λάθος στάση.
# Ξαναπήρα λάθος λεωφορείο.
# Ξανακατέβηκα σε λάθος στάση.
# Περπάτησα 40 λεπτά επειδή κατέβηκα σε λάθος στάση.
# Σκόνταψα δύο φορές στις σκάλες του ηλεκτρικού και μου έπεσαν όλα τα πράγματα μπροστά σε πολύ, πολύ κόσμο.
# Ανάμεσα σε αυτά τα πράγματα ήταν μία σερβιέτα και το κεφάλι μιας κούκλας barbie.
# Κόντεψε να με χτυπήσει ένας ταξιτζής.
# Κόντεψε να με ξαναχτυπήσει ένα τζιπ.
# Πήρα λάθος τραίνο.
# Σε όλα αυτά τα ΜΜΜ, δεν βρήκα ούτε μία θέση.
# Φόρεσα τα παπούτσια που με στενεύουν.

Το μόνο καλό από αυτή τη μέρα ήταν ότι είχα καλή παρέα από ένα σημείο και μετά.
Αλλά πώς είναι δυνατόν να συμβούν τόσα πολλά άσχημα πράγματα μέσα σε τόσες λίγες ώρες??