Thursday

Θέλω να φωτογραφίσω...

Μου αρέσει πολύ να φωτογραφίζω.
Για την ακρίβεια, λατρεύω να φωτογραφίζω!
Και πιο συγκεκριμένα, θέλω να φωτογραφίσω...
το πιο αγνό πρωινό
την πιο μαγευτική νύχτα
το πιο αθώο γέλιο
την πιο χρωματιστή άνοιξη
το πιο φιλικό γάβγισμα
την μαγεία των Χριστουγέννων
το πιο δροσερό κύμα
το πιο τρυφερό χάδι
το πιο ζεστό χαμόγελο
την πιο ανθρώπινη πράξη
το πιο ονειρεμένο φεγγάρι
το πιο σκανταλιάρικο βλέμμα
το πιο παθιασμένο φιλί
την ομορφότερη ανατολή...

Την ομορφότερη φωτογραφία.

Άλλα λένε, άλλα καταλαβαίνω!



Το περασμένο Σάββατο αποφασίσαμε να πάμε μια οικογενειακή εκδρομή και να επισκευτούμε μια θεία που μένει μακριά.
Θέλω να σας περιγράψω ένα συγκεκριμένο στιγμιότυπο που συνέβη κατά τη διάρκεια αυτής της επίσκεψης.
Ξεκινάει ως εξής... Η μαμά μου θέλει να πάει να πλύνει τα χέρια της στο μπάνιο αλλά εγώ άκουσα ότι θέλει να πάει...τουαλέτα.
Και ορίστε ο παρακάτω διάλογος.

Μαμά: Τώρα μια στιγμή θα κάνω και θα έρθω.
Θεία: Είναι η Μαρία μέσα, τώρα θα βγει σε δύο λεπτά.
Μαμά: Ναι, περιμένω.
Μπαμπάς: Μπορείς να πας κι έξω, στον κήπο.
Θεία: Μα, τί λες? Θα κρυώσει.
Μπαμπάς: Μα είναι θα πάει ακριβώς έξω από την πόρτα.
Μαμά: Όχι, κάνει πολύ κρύο, θα περιμένω...
Θεία: Ωραία παιδάκι μου. Α, μπορείς να πας και στο νερυχύτη αν θέλεις.
Μαμά: Μα δεν θα ενοχλήσω?
Θεία: Όχι, θα σου δείξει η Άννα πως.
Μαμά: Σίγουρα?
Θεία: Βέβαια, άντε άντε πήγαινε στην κουζίνα τώρα και θα έρθει και η Ελενίτσα μετά από εσένα.

Εγώ να έχω μείνει και να τους κοιτάω όλους καλά καλά. Στο τέλος κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά αλλά ήταν ήδη αργά. Την τρομάρα την είχα πάρει!

Καλό Σαββατοκύριακο :)