My New Yeαr's Resolutions

1. Να 3εχρεώσω ό,τι χρωστάω (κινητά, κάμερες, δανεικά κλπ...)
2. Να βρω δεύτερη δουλειά
3. Να είμαι λιγότερο κυνική.
4. Να πάρω δίπλωμα (αυτοκινήτου ντε!)
5. Να μαζέψω χρήματα για τις διακοπές του καλοκαιριού.
6. Να μην αγχώνομαι τόσο πολύ σε σημείο να καταστρέφω την υγεία μου.
7. Κάποια στιγμή μέσα στο '11 (προς το τέλος του το βλέπω) να επιδιώ3ω να πάρω αμα3άκι.
8. ....και με τους γονείς!
9. Να περάσω μία πολύ έντονη χρονιά με όλες τις επι8υμίες μου για το νέο έτος εκπληρωμένες :)

Καλή Χρονιά σε όλους μας.

Τη γάμησα!

Είναι εκείνη η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι είσαι πίτα στο με8ύσι και έχεις μία προσγείωση στην πραγματικότητα για κλάσματα του δευτερολέπτου πριν 3αναχα8είς στο ποτάμι του αλκοόλ, όπου 3έρεις ότι 8α το πληρώσεις πολύ ακριβά. Τότε λες "τη γάμησα".
Είναι εκείνη η στιγμή που ανάμεσα σε πολύ κόσμο, γλιστράς στο δρόμο και χάνεις την ισορροπία σου, με αποτέλεσμα να πέφτεις σε slow motion με τα μούτρα. Τότε λες "τη γάμησα".
Είναι εκείνη η στιγμή που είσαι μικρός και ρίχνεις το βάζο από το τραπεζάκι στο σαλόνι, το οποίο 8ρυματίζεται σε εκατοντάδες κομματάκια και βλέπεις πάνω του τη σκιά της μάνας σου να πλησιάζει βασανιστικά αργά. Τότε λες "τη γάμησα".
Είναι εκείνη η στιγμή που βλέπεις να μπαίνει ο ελεγκτής μέσα στο βαγόνι του μετρό, ακριβώς εκείνη τη στιγμή που κλείνουν οι πόρτες ενώ εσύ δεν έχεις εισιτήριο. Τότε λες "τη γάμησα".
Είναι εκείνη η στιγμή που παρατηρεί ο κα8ηγητής τα μικροσκοπικά γράμματα που έχεις κάνει με τόση προσοχή πάνω στο πράσινο 8ρανίο, κατα τη διάρκεια του διαλείμματος, ενώ εσύ γράφεις το διαγώνισμα. Τότε λες "τη γάμησα".
Είναι εκείνη η στιγμή που σε κάποιο σημείο της ζωής σου όλα σου πάνε στραβά και έχεις πιάσει πάτο. Τότε λες "τη γάμησα".
Είναι όμως κι εκείνη η στιγμή που αφού έχεις 3εράσει ό,τι έχεις και δεν έχεις απ' το στομάχι σου, αφού έχεις κλείσει δωδεκάωρο ύπνου και 3υπνάς αρτιμελής. Τότε λες "τη γλύτωσα".
Είναι όμως κι εκείνη η στιγμή που αφού έχεις φάει τη σαβούρα και είσαι φαρδύς-πλατύς πάνω στο πεζοδρόμιο, βάζεις τα χέρια σου κάτω, δίνεις φόρα στο σώμα σου και σηκώνεσαι πάνω με ένα χαζό χαμόγελο στο πρόσωπό σου. Τότε λες "τη γλύτωσα".
Είναι όμως κι εκείνη η στιγμή που η μάνα σου μαζεύει τα απομεινάρια του βάζου δίχως να σε μαλώσει με αποτέλεσμα να ανακαλέσει την αναχώρηση της ψυχής σου στην "Κούλουρη". Τότε λες "τη γλύτωσα".
Είναι όμως κι εκείνη η στιγμή που ο ελεγκτής σκαλώνει σε ένα άτομο στο ίδιο βαγόνι που ψάχνει το δικό του εισιτήριο και προλαβαίνεις εσύ να κατέβεις στην επόμενη στάση. Τότε λες "τη γλύτωσα".
Είναι όμως κι εκείνη η στιγμή που ο κα8ηγητής κάνει ότι δεν είδε και κουνάει το κεφάλι του με το ρυ8μό του -άντε-στη-χαρίζω-αυτή-τη-φορά. Τότε λες "τη γλύτωσα".
Είναι όμως κι εκείνη η στιγμή που βλέπεις ότι η ζωή σου έχει πάρει την κάτω βόλτα αλλά συνειδητοποιείς πως όταν έχεις πιάσει πάτο, μόνο προς τα πάνω μπορείς να πας. Έτσι σηκώνεσαι και προχωράς, 3εσκονίζεσαι από τις στάχτες σου και αρχίζεις νέα προσπά8εια πάλι από την αρχή. Τότε λες "τη γάμησα"!

It's good to be back!

Καλησπέραααααα :)
Πριν πολύ πολύ καιρό σας είχα πει ότι επειδή έχω πολύ τρέξιμο δεν προλαβαίνω καθόλου να ασχοληθώ με το blog μου. Όχι, δεν έχει αλλάξει η κατάστασή μου, μπορώ να πω ότι έχει χειροτερέψει κατά πολύ αλλά πήρα την απόφαση να προσπαθήσω ξανά να γράφω στο blog το δικό μου και τα δικά σας.
Σας χαιρετώ λοιπόν και ελπίζω να μην με έχετε ξεχάσει εντελώς!
Καλή βδομάδα και θα μπω σιγά σιγά ξανά στους παλιούς ρυθμούς :)

Τρέξιμοοοοο....

Καλημέρα :)

Τον τελευταίο καιρό (μπορεί να το έχετε προσέξει!) ότι δεν γράφω πια στο blog μου :(
Αυτό βασικά συμβαίνει γιατί δεν προλαβαίνω καθόλου με τη δουλειά και τη σχολή και με το καθημερινό τρέξιμο μπαίνω στο internet για να κατεβάζω, να μιλάω λίγο στο msn άντε και στο facebook...

Δεν σας χαιρετώ μόνιμα (!) απλά σας εξηγώ τι παίζει πάνω κάτω και τι θα γίνεται μέχρι το καλοκαίρι...
Ελπίζω να μην με ξεχάσετε μέχρι τότεεεε!!

Και όποιοι θέλουν να μιλάμε μέσω msn, έχω ανεβάσει τη διεύθυνση στο προφίλ μου!

Καλά να περνάτε και τα λέμε από καλοκαιράκι :)

Και η εικόνα του Σαββατοκύριακου (για να γελάσουμε λίγο) Καλό Μήνα!!

The Times Are A Changin' (Bob Dylan)

Bob Dylan - The Times Are A Changin'

Come gather 'round people Wherever you roam
And admit that the waters Around you have grown
And accept it that soon You'll be drenched to the bone.
If your time to you Is worth savin'
Then you better start swimmin' Or you'll sink like a stone
For the times they are a-changin'.

Come writers and critics Who prophesize with your pen
And keep your eyes wide The chance won't come again
And don't speak too soon For the wheel's still in spin
And there's no tellin' who That it's namin'.
For the loser now Will be later to win
For the times they are a-changin'.

Come senators, congressmen Please heed the call
Don't stand in the doorway Don't block up the hall
For he that gets hurt Will be he who has stalled
There's a battle outside And it is ragin'.
It'll soon shake your windows And rattle your walls
For the times they are a-changin'.

Come mothers and fathers Throughout the land
And don't criticize What you can't understand
Your sons and your daughters Are beyond your command
Your old road is Rapidly agin'.
Please get out of the new one If you can't lend your hand
For the times they are a-changin'.

The line it is drawn The curse it is cast
The slow one now Will later be fast
As the present now Will later be past
The order is Rapidly fadin'.
And the first one now Will later be last
For the times they are a-changin'.

I'm back baby!

Και ναι, πήρα καινούριο υπολογιστή και φυσσσσάει!

Να σας πω τα νέα μου λοιπόν...
Κατ' αρχάς ψώνισα πολλά πράγματα (+τον υπολογιστή) και ο λογαριασμός μου στην τράπεζα έφτασε στο μηδέν που λέει και η Αρβανιτάκη.
Επίσης, αυτή τη βδομάδα πήγα σινεμά και είδα
i. το Watchmen (6/10) και
ii. το Slumdog Millionaire (10/10).
Από την πρώτη λάτρεψα τα εφφέ και την εισαγωγή της ταινίας με το τραγούδι του αγαπημένου Dylan και στη δεύτερη....τι να πω... μου άρεσαν όλα!
Χμμμ, τί άλλο? Το κινητό μου δεν έχει έρθει, κυκλοφορώ ακόμα με το 3310... Εγώ και όλοι οι παπούδες της Αθήνας...
Αυτάαααα!
Οπότε σιγά σιγά θα προσπαθήσω να ξαναμπώ στους κανονικούς μου ρυθμούς και να επισκευτώ τα ωραία σας blog.
Καληνύχτα και (όχι δεν λέω καλή βδομάδα, ακόμα Σάββατο βράδυ είναι) φιλιά σε όλους :)

Bye bye computer, bye bye downloads, hello payment, I think I'm gonna cry!

Bye bye, πάει, πάει...

Το Δεκέμβριο διέλυσα τη μηχανή, τον Ιανουάριο χάλασα το blog, το Φεβρουάριο έβγαλα βίδες τη μηχανή του κινητού μου, ε αυτό το μήνα ήρθε η σειρά του υπολογιστή. Μερικές φορές νιώθω σαν ανεμοστρόβιλος!

Οπότε βάζω μπρος για καινούριο...

Γι αυτό δεν επισκέπτομαι τα blog σας πια, γι αυτό έχω χάσει μερικούς φίλους και φυσικά γι αυτό δεν κάνω καινούρια posts πια (τουλάχιστον τόσο συχνά).

Μέχρι να πάρω καινούριο έτσι θα παραμείνει η κατάσταση και είναι κάτι που με στεναχωρεί...

Καλή βδομάδα λοιπόν, καλό μήνα κι όλας που δεν ευχήθηκα και να είστε όλοι καλά.... Θα μπαίνω καμιά φορά να σας βλέπω και να γράφω και ίσως κάνω και καμιά ανάρτηση αν δεν μου κλείσει ο υπολογιστής εκείνη τη στιγμή.

:)

Θέλω να φωτογραφίσω...

Μου αρέσει πολύ να φωτογραφίζω.

Για την ακρίβεια, λατρεύω να φωτογραφίζω!

Και πιο συγκεκριμένα, θέλω να φωτογραφίσω...

το πιο αγνό πρωινό

την πιο μαγευτική νύχτα

το πιο αθώο γέλιο

την πιο χρωματιστή άνοιξη

το πιο φιλικό γάβγισμα
την μαγεία των Χριστουγέννων

το πιο δροσερό κύμα

το πιο τρυφερό χάδι

το πιο ζεστό χαμόγελο

την πιο ανθρώπινη πράξη

το πιο ονειρεμένο φεγγάρι

το πιο σκανταλιάρικο βλέμμα

το πιο παθιασμένο φιλί

την ομορφότερη ανατολή...

Την ομορφότερη φωτογραφία.

Άλλα λένε, άλλα καταλαβαίνω!

Το περασμένο Σάββατο αποφασίσαμε να πάμε μια οικογενειακή εκδρομή και να επισκευτούμε μια θεία που μένει μακριά.
Θέλω να σας περιγράψω ένα συγκεκριμένο στιγμιότυπο που συνέβη κατά τη διάρκεια αυτής της επίσκεψης.
Ξεκινάει ως εξής... Η μαμά μου θέλει να πάει να πλύνει τα χέρια της στο μπάνιο αλλά εγώ άκουσα ότι θέλει να πάει...τουαλέτα.
Και ορίστε ο παρακάτω διάλογος.

Μαμά: Τώρα μια στιγμή θα κάνω και θα έρθω.
Θεία: Είναι η Μαρία μέσα, τώρα θα βγει σε δύο λεπτά.
Μαμά: Ναι, περιμένω.
Μπαμπάς: Μπορείς να πας κι έξω, στον κήπο.
Θεία: Μα, τί λες? Θα κρυώσει.
Μπαμπάς: Μα είναι θα πάει ακριβώς έξω από την πόρτα.
Μαμά: Όχι, κάνει πολύ κρύο, θα περιμένω...
Θεία: Ωραία παιδάκι μου. Α, μπορείς να πας και στο νερυχύτη αν θέλεις.
Μαμά: Μα δεν θα ενοχλήσω?
Θεία: Όχι, θα σου δείξει η Άννα πως.
Μαμά: Σίγουρα?
Θεία: Βέβαια, άντε άντε πήγαινε στην κουζίνα τώρα και θα έρθει και η Ελενίτσα μετά από εσένα.

Εγώ να έχω μείνει και να τους κοιτάω όλους καλά καλά. Στο τέλος κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά αλλά ήταν ήδη αργά. Την τρομάρα την είχα πάρει!

Καλό Σαββατοκύριακο :)